اختیار ارواح

بنام خدا

اختیار ارواح

فرامرز ملاحسین تهرانی

روح انسان پس از پایان زندگی مادی بلافاصله توسط ماموران الهی از جسم وی جدا می شود. در لحظه ای که از قبل معین گشته است، ارتباط روح با جسم به طور کامل قطع گشته و هیچ نیروی درونی و خارجی قادر به بازگرداندن روح به جسم فیزیکی نخواهد بود. روح بلافاصله بعد از آگاهی ازوضعیت جدید خود، درابتدا نسبت به آن واکنش نشان می دهد. البته واکنش های ارواح نسبت به یکدیگر متفاوت می باشد و این بستگی به تعلیمات دنیایی روح و میزان تکامل و وارستگی وی دارد. 

بدیهی است که اگر قبل از وقوع مرگ، انسان خود را برای لحظه سفر و انتقال به جهان های روحی آماده نکرده باشد دچار سرگشتگی و حیرانی و حیرت خواهد شد و برعکس کسانی که از قبل از وقوع مرگ با کسب آگاهی های لازم به استقبال مرگ می روند، خیلی راحت تر با آن کنار می آیند. 

سرانجام روح حیوانات پس از مرگ

بنام خدا

سرانجام روح حیوانات پس از مرگ

فرامرز ملاحسین تهرانی

حیوانات نیز مانند سایر جاندارانی که نسبت به عوامل طبیعی و محیطی عکس العمل نشان می دهند روح دارند. آنها درواقع پس از انسانها که در عالیترین مراحل تکامل حیات به سر می برند، قرار داشته و دارای آگاهی بیشتری از تجربیات حیات و گذشته هایی که داشته اند نسبت به جانداران و موجودات صاحب روح پست تر از خود یعنی گیاهان و جمادات می باشند. در بین جانوران اما طبقه بندی تکامل روحی نیز وجود دارد. یعنی همه حیوانات دارای یک درجه از تکامل و پیشرفت در چرخه حیات نیستند بلکه برخی از آنان از لحاظ درک و آگاهی از پدیده های محیطی و طبیعی کامل تر بوده و احساس قوی تری دارند. یک موجود ریز تک سلولی و یا دارای سلولهای ساده در ابتدای حیات حیوانی هرگز با یک سگ و یا شتر و حیواناتی از این دست برابر نیست. اما تمام حیوانات حتی آنهایی که دارای احساس قوی تری نسبت به سایر هستند دارای چرخه حیات کمتری نسبت به انسان می باشد و در مرتبه ای پایین تر از وی قرار دارد. حیوانات درنتیجه پایان زندگی و تجربه مرگ به حیات والاتر و برتری که آنها را به نوعی کامل تر رهنمون می سازد، سوق داده می شوند. درواقع با وقوع مرگ، حیوانات در جهانهای روحی مربوط به خود برانگیخته می شوند و حتی برخی از آنها در همان طبقات روحی که ارواح انسانی در آن به سر می برند، به ادامه حیات پرداخته و برخی از آنان بنابه درخواست صاحب خویش که در دنیا با هم به سر می بردند، به نزد وی رفته و مجددا در معیت وی خواهد بود. به همین خاطر در جهانهای روحی، برخی از ارواح بهشتی را همراه با حیوانی می بینید که در دنیا با یکدیگر صمیمی بوده و به یکدیگر عادت داشته و زندگی می کردند.

و اما در رابطه با خلق و خوی حیوانات در جهانهای روحی باید گفت؛ از آنجا که بهشت مکانی شبیه زمین است و ارواح بهشتی بنا به عادتی که به محیط طبیعی آن داشتند طبعا خیلی مایل می باشند به هنگام تفریح و سرگرمی و تحقیق، همان امکانات و پدیده های دنیایی نیز در مکان جدید زندگی برایشان فراهم شده باشد، به وجود حیوانات، گیاهان، کوهها و دشت ها و ... برای ادامه یک تجربه تکاملی روحی دیگر نیاز دارند. به همین خاطر تمام حیواناتی که در دنیا با بشر محشور بوده در جهانهای روحی نیز حضور خواهند داشت فقط با این تفاوت که خلق و خوی وحشی گری از حیوانات خطرناک و غیراهلی گرفته شده و جانورانی نظیر شیر و گرگ و ببر و مار و سایر حیوانات وحشی رام و اهلی می شوند و هیچ خطری از جانب آنها به ارواح بهشتی وارد نمی آید. این حیوانات پس از مدتی برای طی کردن مراحل تکاملی و تبدیل به موجودی برتر و درنهایت انسان شدن به یکی از کرات مادی مثل زمین هبوط  و در نطفه ای تازه شکل گرفته حلول کرده تا یکی دیگر از چرخه های تکاملی حیات را تجربه نمایند. 

در نهایت پس از هزاران سال از تکامل روحی یک حیوان از موجودی تک سلولی به بالاترین درجه تکاملی حیوانی، مرحله تازه تجربه زندگی روح در یک کالبد انسانی برای آن حیوان شروع می شود. درواقع اولین زندگی انسانی برای والاترین روح حیوانی، تجربه ای توام با خامی و نزدیک به همان زندگی حیوانی خواهد بود. انسانهایی که تازه از مرحله حیوانی به این دوره از حیات پای گذاشته اند، تقریبا هیچ بهره ای از معرفت و شناخت هدف آفرینش و خالق یکتا ندارند و یک زندگی غریزی و حیوانی را برای خویش ترسیم نموده و برای رسیدن به مطامع و خواستهای نفسانی حتی مرتکب قتل نفس و انواع جنایات می شوند. یکی از علل جنگها و کشمکشهای منطقه ای و جهانی در تمامی ادوار تاریخ همین تصادم و تفاوت بینش و دیدگاههای انسانهایی است که در یک طبقه از تکامل روحی قرار ندارند و در جوامع انسانی، ارواحی از درجات اسفل حیوانی تا درجات والای و مقام خلیفه اللهی در یک جهان به سر برده و زندگی می کنند که به همین دلیل است که تاریخ در هیچ دوره ای روی آرامش و صلح واقعی را ندیده و نخواهد دید.

زمین سیاره جنگ

انتحار

بنام خدا

انتحار

فرامرز ملاحسین تهرانی

یکی از زشت ترین و گناه آلوده ترین عملی که ممکن است یک انسان در زندگی دنیایی اش مرتکب شود عمل انتحار (خودکشی) است. کسی که انتحار می کند یاس و ناامیدی و بی عرضگی خویش را از رسالتی که خداوند در زندگی دنیایی اش بر دوش او نهاده است را به ثبوت می رساند. از آنجاکه هیچکس و بهتر است بگوییم هیچ چیزی بیهوده و عبث خلق نشده است، شانه خالی کردن از وظایف و تکالیف الهی ازسوی هرکس که باشد، قابل بخشش و اغماض ازسوی دستگاه الهی نیست.

می خواهم در این مورد مثالی را تقدیم شما عزیزان بیاورم. فرض بفرمایید شخصی در آزمون استخدامی یک اداره و یا شرکتی معتبر از میان عده زیادی که همچون وی آرزوی استخدام دارند، قبول شده و برای انجام خدمت پذیرفته می شود. این شخص سپس چند ماهی تعلیم می بیند تا صلاحیت این را پیدا کند که در محل کارش رسما شروع به کار نماید. بدیهی است این شخص در طی خدمت در آن اداره اتفاقات خوب و بدی را تجربه کرده و بواسطه آن تشویق و تنبیه هایی نیز از سوی مدیر خویش دریافت می دارد. حالا فرض کنید، این کارمندی که با زحمت زیاد و طی دوره های آموزشی موفق به استخدام شده یکباره بخاطر سختی کار و یا نارضایتی از همکار و یا مدیر خویش آن موسسه را ترک کند و کار و وظیفه ای را که بر دوش دارد به زمین نهاده و آن اداره یا شرکت را دچار مشکل و دغدغه نماید. حتما می توانید تصور کنید که مدیر آن شخص چقدر از این بابت ناراحت شده و کارهایی که بر زمین مانده و یا نارضایتی ارباب رجوعی که بواسطه عدم حضور چنین کارمندی دچار خسران و ضرر می شوند، چه بی نظمی را در بخشی از امور اداری بوجود می آورد. هرکدام از ما مخلوقات خداوند بخشی از امور جاری دنیایی که در آن زیست می کنیم را چه در رابطه با همنوعانمان و چه در رابطه با مخلوقات دیگر خداوند برعهده داشته و در روند پیشرفت و تکامل خود و دیگران نقشی به سزا ایفا می نماییم. کسی که انتحار می کند به وظیفه ای که خداوند درجهت تکامل روحی بر دوش او نهاده است بی توجهی کرده و آن دسته از مخلوقات خداوند را که قرار بوده بواسطه وجود این شخص به امور زندگی خویش و تکامل شخصیتی خویش بپردازند، از  مساعدت و کمک محروم نموده است.

صدا

بنام خدا

صدا

فرامرز ملاحسین تهرانی

تمام مظاهر جهان مادی، وجهی از عالم روحانی و امواج لطیف اثیری است که ما در طبقات و ابعاد دنیاهای درونی، ذهنی و فوقانی عالم مادی با آن سروکار داریم. صدا منشا درک الهامات ربانی و تظاهر نیروهای خارج از بعد مادی است. شنیدن صدا در حالات مراقبه همواره پس از رویت و مشاهده نور (نور خالص و یا به شکل بازتاب آن از اشیا جاندار و یا بی جان) برای جویندگان طریق حق حاصل می گردد. برای جویندگان مبتدی مشاهده نور در مرحله جدایی روح از کالبد فیزیکی امری شگفت انگیز است اما با پیشرفت تمرینات معنوی و رسیدن به مراحل خروج اختیاری روح از جسم شنیدن صداهایی از اطراف که شامل صداهای طبیعت مثل (غرش ابر، امواج دریا، کوران هوا، صدای ناقوس و ...) و یا صداهای انسانی که بعضا نامفهوم و به صورت پچ پچ درگوشی است، موجب تمرکز و توجه آگاهی درونی به بعدی دیگر از مظاهر روحانی در زمان رویا و یا حالات بی خویشی می گردد.

سکوت

بنام خدا

سکوت

فرامرز ملاحسین تهرانی

سکوت یکی از مراحل عالی تمرکز است. عدم دخالت قوه تفکر و تحلیل و تفسیر موضوعاتی که اصلا قرار نیست در مدتی که روزه سکوت برقرار است بدان پرداخته شود، در دو شکل سکوت بیرونی و سکوت درونی عملی می گردد. یعنی علاو ه بر اینکه عامل به سکوت در طول مراحل تمرین از حرف زدن با دیگران امساک می ورزد، گفتگوی درونی خویش را نیز متوقف می سازد. گفته می شود که هر انسانی در طول ساعاتی که بیدار است 20 تا 30 درصد از گفتگوهایش به شکل دیالوگ با دیگران است و بقیه این مدت به گفتگوی درونی با خویش و یا اشخاصی که در ذهن و خیال آنها را پرورانده، مشغول است. پس اگر قرار باشد که انسان به منظور تمرین معنوی، سکوت اختیار کند می بایست علاوه بر رعایت سکوت در عالم واقع و مردم پیرامونش، به سکوت درونی نیز مبادرت ورزد.

زمان در نظر ارواح

بنام خدا

گذشت زمان در جهانهای روحی

فرامرز ملاحسین تهرانی

این سوال برای خیلی ها ممکن است پیش آید که در جهانهای روحی مثل بهشت و جهنم زمان برای ارواح چگونه می گذرد و آیا اصولا گذشت زمانی وجود دارد و یا اینکه زمان ساکن و بی حرکت است. یکی از دلایلی که باعث شکل گرفتن این سوال در اذهان مردم می شود این است که در کتب مذهبی از جاودان بودن زمان اقامت ارواح در بهشت و جهنم سخن به میان آمده ا ست و گفته شده اگر روحی به یکی از این مکانهای روحی برود تا ابد در آنجا ماندنی خواهد شد.

چگونه قدرت مدیومی خود را افزایش دهیم - قسمت شانزدهم

بنام خدا

چگونه قدرت مدیومی خویش را افزایش دهیم (16)

خواب روحی

فرامرز ملاحسین تهرانی

ما دو نوع خواب مغناطیسی داریم. یکی خواب هیپنوتیکی است که به وسیله تلقین صورت می گیرد. تلقین به دیگری که موجب به خواب رفتن شخص می شود و یا تلقین فرد به خودش که به خودهیپنوتیزمی مشهور است. در خواب مغناطیسی معمول یعنی شخصی که به خواب می رود با ورود به ضمیر ناخودآگاه خویش به خیلی از اطلاعات و خاطرات زمان های گذشته اش دسترسی می یابد و با آگاهی از ضعف ها و قوت های درونی می تواند برخی از حالات روحی و رفتارهای خویش را تقویت و یا تضعیف و درمان نماید. در هیپنوتیزم شخص معمول تحت تاثیر تلقینات مثبت شخص عامل قرار گرفته و با بهره مندی از قدرت روح، به توانایی های بالقوه خویش دسترسی می یابد و از این طریق به بازسازی قوای دماغی و روانی خویش همت می گمارد. به همین خاطر است که مهارت و توانایی شخص عامل یعنی فردی که عمل هیپنوتیزم را انجام می دهد یکی از عوامل موثر و حیاتی در احیای قوای روحی و ظرفیت های روانی شخص معمول است و هر کسی صلاحیت انجام این کار را ندارد. 

ماوراالطبیعه - نوجوانان

بنام خدا

تقدیم به استاد بزرگوار حسن رهبرزاده و دوستداران علوم روحی

مخصوصا نوجوانان عزیز

فرامرز ملاحسین تهرانی

دیرزمانی در ذهنم بود که مقاله‌ای درباره ماوراالطبیعه با زبانی ساده و روان برای نوجوانان عزیز بنویسم و در یکی از نشریات نوجوانان به چاپ برسانم. البته این کار بسیار سخت بود زیرا بیان این دست موضوعات درباره متافیزیک آن هم برای نوجوانان نیاز به روانی کلام و فهم این علم در نزد خود نویسنده دارد که این توانایی را در خودم احساس نمی‌کردم ولی خداوند متعال به من این توفیق را داد که دست به این کار بزرگ بزنم. البته این مقاله تا قسمت ۳۸ پیش رفته و بقیه آن مانده است. امید است از این مقاله استفاده برده و مورد پسند شما قرار  گیرد. 

قسمت اول -  دو، سه سالی هست که تلویزیون، فیلم‌ها و سریال‌هایی با موضوع «روح»را تولید می‌کند و در مناسبت‌های گوناگون(مخصوصا در ماه رمضان) آنها را پخش می‌کند. شخصیت‌های اصلی این سریال‌ها معمولا آدم‌هایی هستند که مرده‌اند و روح آنها به خاطر انجام بعضی کارهایی که در زمان زنده بودنشان در دنیا نیمه‌کاره مانده است، میان زنده‌ها می‌چرخند و سعی دارند با آنها ارتباط برقرار کنند. اما آن چیزی که برای بیشتر بینندگان این سریال‌ها باعث کنجکاوی شده، این است که تا چه حد داستان و قصه این سریال‌ها واقعی است. همه ما مسلمانیم و به بقای روح پس از مرگ ایمان داریم، پس موضوع این مقاله انگیزه خوبی است که به زبانی ساده روح را تعریف کنیم البته تا آنجایی که علم و دانش ما به ما این اجازه را می‌دهد. خداوند در سوره اسرا آیه 86 فرموده است: «ای پیامبر هر کس درباره روح از تو سوال کرد به آنها بگو که روح ازجانب خداوند است و دانش شما نسبت به آن کم است.» خب این آیه شریفه به ما می‌گوید که علم و دانش ما نسبت به روح کم است اما هرگز خداوند نفرموده که تحقیق و مطالعه درباره روح ممنوع است، بلکه فقط فرموده دانش شما به آن کم است. پیامبر اکرم(ص) نیز فرموده است: «طلب علم کنید حتی اگر برای به دست آوردن آن راه درازی تا چین را بروید.» پس بنابر وصیت پیامبر بزرگ اسلام(ص) یک مسلمان وظیفه دارد در علوم مختلف تحقیق و پژوهش کند. پس ما هم انشاءالله درمورد این موضوع یعنی «شناخت روح» تا آنجا که علم و دانش و دانایی ما اجازه می‌دهد در شماره‌های آینده نتایج تحقیقات خود و دانشمندان این علم را به شما خوانندگان نوجوان و عزیز تقدیم می‌کنیم.

چگونه قدرت مدیومی خود را افزایش دهیم - قسمت پانزدهم

بنام خدا

چگونه قدرت مدیومی خویش را افزایش دهیم - (15)

خود هیپنوتیزم

فرامرز ملاحسین تهرانی

هیپنوتیزم یکی از راههای دستیابی به ضمیر ناخودآگاه یا همان ذهن ناخودآگاه است. بهتر است قبل از ورود به بحث اصلی مان، تعریفی از ذهن داشته باشیم. ذهن یعنی فضایی که در آن خاطرات گذشته ما از ثانیه هایی قبل تا خاطراتی که مربوط به زمانهای  بسیار دور حتی خاطرات تولدهای قبلی ما را شامل می شود در آن بایگانی می گردد. در ذهن انسان هر آنچه  که شامل اعمال و اندیشه های حال و گذشته اوست دست نخورده باقی مانده و به مرور زمان به روی هم انباشته شده، اما با نظم و ترتیب طبقه بندی و نگهداری میشود و در زمانی که انسان تحت تاثیر عواطف و اتفاقات خاصی در زندگی قرار می گیرد، ممکن است یکی از همان خاطرات بروز و نمود پیدا کرده و موجب پدید آمدن احساسات و حالاتی روانی و ناخودآگاه در وی  گردد.