مثنوی ارواح
یا رب از من کم مکن الطاف دوست ----- مثنوی روح من از آن اوست
مثنوی ارواح
یا رب از من کم مکن الطاف دوست ----- مثنوی روح من از آن اوستپاسخ به سوالات / قسمت هشتم
پاسخ به سوالات
قسمت هشتم
سوال اول از خانم فرزانه
با سلام. درمورد رفتن به قبرستان ....جدیدا صوتی شنیدم از استاد الهی قمشه ای..که نیازی نیست سر مزار بروید.من توجیه شدم. ولی مادرم مدام میگه بریم پنج شنبه ها...واقعا رفتن ما بر سر قبور مفید است یا خواندن قران و دادن خیرات کفایت میکند؟!چون واقعا بعضی مواقع ....فرصت نیست که به قبرستان برویم.از طرفی مادرم میگه بهزاد ناراحت میشه ما نریم این هفته ......منم مجبور میشم برم ....دوست دارم راهنمایی بفرمایید....وتشکر و سپاس ویژه که با حوصله جواب سوالات ما را میدهید.
پاسخ: اگرچه روح عزیزانمان پس از مرگ به جهانهای روحی رحلت می کنند اما کالبد جسمانی آنان در مزارشان می تواند الهام بخش کسانی باشد که برای دقایق و ساعاتی قصد چشم پوشی از زخارف و دغدغه های دنیایی را داشته و متوجه عوالم معنا و روح گردند. بعضی اشخاص در اماکنی مثل قبرستان یا امامزاده ها، قادر به تمرکز بهتر فکر و تمدد اعصاب هستندد و این بهترین فرصتی است که می باید در اختیار آنان قرار داد. بله حضور چنین اشخاصی که اعتقاد و ایمان به فضای روحانی قبرستان ها و امامزاده ها را دارند، برایشان واقعا مفید بوده و باید اجازه داد تا آنان در این مکانها که راحتتر می توانند با روح عزیزانشان در ارتباط بوده و با آنها تماس داشته باشند، حضور یابند. اما شما بنابر اعتقاد و آگاهی تان هرجا که مایلید و راحت تر هستید می توانید با عزیزانتان ارتباط برقرار کنید. درواقع آنها همه جا هستند هم در خانه و هم بر سر مزار خویش. هرکجا که ذهنی درگیر احساس ارتباط با ارواح باشد، روح نیز همانجا حاضر خواهد بود.
سوال دوم از خانم سحر
سلام من از مرگ سگم خیلی وحشت دارم و هنوز که اتفاقی براش نیوفتاده بهش فکر میکنمو گریه میکنم اگر روزی سگم خداییی نکردههههه زبونم لال چیزیش بشه چند وقت بعدش یه سگ دیگه بگیرم که احتمالش بیشتر باشه که روح سگ خودم در قالب اون سگ جدید برگرده پیشم؟؟
پاسخ: این همه دلبستگی و وابستگی به یک حیوان خانگی اصلا پسندیده و مجاز نیست. نه
تنها دلبستگی افراطی به حیوانات بلکه حتی وابستگی بیش از حد به عزیزانمان
نیز جایز نمی باشد و سدی دربرابر تقویت باورها و گرایشات معنوی در انسان
میگردد. ما و شما باید مانند ابراهیم(ع) باشیم که در برابر مشیت پروردگار
حتی حاضر شد با دست خودش از جان فرزندش بگذرد. حالا ما اگر نمی توانیم
مانند ابراهیم ها باشیم اما لااقل می توانیم از شدت وابستگی به عزیزانمان و
زخارف دنیوی کم کنیم تا مانع و رادعی دربرابر ما در راه رشد و تکامل معنوی
نباشند. پس به شما توصیه می کنم اگر طالب یک زندگی بهتر و آرامبخش تر و
معنوی تر هستید آهسته آهسته آن پدیده هایی را که باعث عدم تمرکز شما به
امور معنوی و الهی میگردد را از خود دور سازید.
اما درمورد سوال دوم که
از امکان تناسخ روح سگتان در سگی دیگر پرسیده بودید، باید بگویم که تناسخ
فقط در کالبد جنینی که تازه شکل گرفته میسر است نه در موجودی که سالها از
تولدش می گذرد و دارای روح است. در یک کا لبد دو روح نمی گنجد.
سوال سوم از خانم افسانه
با سلام. من مقاله «ارتباط با روح دختری که خودسوزی کرد» را خوندم ..ناراحت شدم....حالا ما که دراین دنیا هستیم میتوانیم کاری برایش انجام دهیم که کمی از بار گناهانش کاسته شود؟منظورم البته من نوعی است......برای اینها چه باید کرد؟
پاسخ: دعا و طلب آمرزش آن هم از صمیم قلب بهترین رهتوشه برای ارواح درگذشتگان است.
سوال چهارم از آقای فریبرز
می خواستم بدانم که شخصی که شما از قول ایشان مشغول نوشتن «خاطرات یک روح از لحظه قبض جان تا رسیدن به منزلگاه ابدی هستید»، آیا ایرانی هستند و آیا زنده هستند و چرا مایل نیستند خودشان را معرفی کنند و چرا وظیفه نگارش این خاطرات را برعهده شما گذاشته اند. نکند اصلا آن شخص مدیوم خود شما هستید؟
پاسخ: شخص مذکور یکی از کسانی است که مفتخر به ارتباط با یکی از عالی ترین روح های ساکن در طبقات بهشت شده اند. البته این سعادت به راحتی نصیب این فرد نشده است بلکه ایشان سالها در راه تحصیل و پژوهش و از سوی دیگر تهذیب نفس زحمت کشیده اند. اما چرا این خاطرات را من می نویسم خب به این علت است که ایشان زیاد اطلاعی از فن نگارش و جفت و جور کردن و ویرایش دست نوشته های حجیم خود را ندارند، پس این کار را به من محول کرده است. بله ایشان ایرانی هستند و در یکی از شهرهای مرکزی کشورمان زندگی می کنند و هنوز هم الحمدالله در قید حیات هستند و بسیار هم اصرار دارند که شناخته نشوند. موفق باشید.
سوال پنجم از خانم سماواتی
با سلام. یک سوال داشتم اینکه چگونه من بفهمم که اصلا قدرت برقراری ارتباط با ارواح و موجوداتی از این قبیل را دارم یا نه؟
پاسخ: طبیعی است که انسان به توانایی های خود در هر عرصه ای آگاه است. مثلا کسی که زورش خیلی زیاد است این موضوع را با تجاربی که در زندگی کسب کرده است، متوجه می شود. یا اگر کسی قدرت رهبری و مدیریت جمعی را داشته باشد، خودش به مرور زمان و با ورود به عرصه های اجتماعی این را متوجه می شود. یک شخص مدیوم نیز اگر در این زمینه قوی و دارای توانایی هایی باشد حتما آثار و نشانه های آن ازسوی ارواح را به طرق گوناگون درک خواهد نمود و به مرور زمان به معانی و خصوصیات و سبک و سیاق این نوع ارتباطها واقف خواهد گشت، پس نیازی نیست کسی به ما و شما بگوید که مدیوم هستیم یا خیر. اگر کسی دارای قدرت گیرندگی امواج از سوی نیروهای غیبی را داشته باشد، خودش متوجه این توانایی خویش خواهد شد. موفق باشید.
پاسخ به سوالات (قسمت پنجم)
پاسخ به سوالات (قسمت ششم)
پاسخ به سوالات (قسمت هفتم)
