مثنوی ارواح
یا رب از من کم مکن الطاف دوست ----- مثنوی روح من از آن اوست
مثنوی ارواح
یا رب از من کم مکن الطاف دوست ----- مثنوی روح من از آن اوستآموزش پرواز روح
آموزش پرواز روح
مکان باید ساکت و آرام باشد. تمام مزاحمت‌های صوتی را حذف کنید. رادیو و تلویزیون را خاموش کنید. تلفن را قطع نمایید. به دیگران در مورد تمرین خود توضیح داده، از آنها بخواهید با سکوت خود، با شما همکاری کنند.
یک موزیک ملایم و بدون کلام پخش کنید، تا مزاحمت‌های صوتی جزیی در آن گم شود. این موزیک به آرامش شما نیز کمک می‌کند و زمان تمرین شما را تنظیم می‌نماید. همچنین بعد از چند جلسه، شما با صدای موزیک شرطی می‌شوید. این باعث می‌شود در تمرینات بعد راحت‌تر و سریع‌تر به نتیجه مطلوب برسید و نتایج موفق‌تری کسب نمایید. در و پنجره‌ها را ببندید تا مزاحمت‌های صوتی از بیرون وارد نشود. خود را برای پذیرش مزاحمت‌های صوتی ناگهانی آماده کنید. بدین ترتیب که به خود بگویید: مزاحمت‌های صوتی ناگهانی و احتمالی برای من به راحتی قابل تحمل است.
مکان بهتر است که نیمه تاریک و یا تاریک باشد. وجود نور، خود نوعی محرک و عامل مزاحم می‌باشد. تمام لامپ‌ها را خاموش کنید. پرده‌ها را کامل بکشید و اجازه دهید مکان تمرین در تاریکی فرو رود. اگر تاریکی کامل را نمی‌پسندید، یک لامپ کم‌نور روشن کنید و طوری قرار بگیرید که نور آن مستقیم به چشمان شما نتابد. اگر این لامپ کم‌نور به رنگ سبز یا آبی باشد بهتر است.
دمای محیط باید متعادل و مطلوب باشد. اگر دمای محیط گرم یا سرد باشد، باعث اختلال در تمرکز شما خواهد شد. هیچگونه بوی محرک، مهیج یا مزاحمی در محیط نباشد. البته برخی از انواع عطرها می‌تواند تأثیر مفید داشته باشد. برای مثال روشن کردن عود مفید است. این سنت در هندوستان بسیار رایج است. ممکن است شما به صورت ذاتی از یک عطر خوشتان بیاید و بوی آن به شما آرامش بدهد. می‌توانید از این عطر در هنگام تمرین استفاده کنید. وجود بوهای نامطبوع و مشمئز کننده می‌تواند مضر باشد.
فرصتی برای رهایی روح
بنام خدا
فرصتی برای رهایی روح
فرامرز ملاحسین طهرانی
از آنجایی که روح هیچ سنخیتی با جسم مادی انسان ندارد در هر فرصتی درصدد آن است که از این قالب و زندان تنگ و تاریک رهایی یابد. اگر مقدرات الهی نبود و اگر این روح به وسیله ریسمانهایی نامرئی به نقاط گوناگون جسم انسان وصل نبود، حتی برای کسری از ثانیه روح در کالبد فیزیکی باقی نمی ماند و همانند پرنده ای در قفس به محض باز شدن درب های آن، پا به فرار می گذاشت.
روح برای تکامل و طی نمودن یک دوره از زندگانی دنیایی برای مدتی محدود ناگزیر است تا در کالبد مادی انسانی تحمل رنج و سختی کند اما از آنجایی که تحمل این حبس برای مدتی چند ده ساله برای روح سخت و ناگوار است زمان هایی را خداوند برای ارواح محبوس در زندان دنیا قرار داده است تا با سفر به دنیای باشکوه غیب به تجدید قوا پرداخته تا شاید در بقیه عمر خویش تا زمان رسیدن مرگ و انتقال به جایگاه ابدی اشان زیاده از حد رنج نکشند.
روح در سه زمان قادر است به صورت موقت از جسم فیزیکی خویش خارج شده و پس از تجدید قوای روحانی مجددا به آن بازگردد. این سه وقت عبارتند از:
ادامه مطلب ...