مثنوی ارواح
یا رب از من کم مکن الطاف دوست ----- مثنوی روح من از آن اوست
مثنوی ارواح
یا رب از من کم مکن الطاف دوست ----- مثنوی روح من از آن اوستسفرهای روحی
بنام خدا
سفرهای روحی
فرامرز ملاحسین تهرانی
سفرهای روحی یعنی اینکه ما دامنه و گستره آگاهی مان را به نقطه دیگری غیر از مکانی که جسم مان در آنجاست روانه سازیم. سفر روحی را می توانیم برونفکنی روحی بنامیم. گاهی اوقات سفرهای روحی مان غیرارادی و ناآگاهانه هست و زمانی نیز با آگاهی و اراده موفق به این امر می شویم. سفرهای روحی ما در هنگام غیرارادی موقعی است که در خواب و رویا به سر می بریم. بدون استثنا تمامی انسانها به هنگام خواب موفق به ترک جسم و سفر روحی به نقاطی دیگر و حتی نقاطی خیلی دو ردست مثل کهکشانها و طبقات روحی می شوند. افرادی که با آگاهی قصد برونفکنی روحی را دارند از قبل در این زمینه به کسب معرفت و دانش مخصوص این کار دست یافته و آنگاه با تمرینات مستمر بالاخره موفق به برونفکنی روحی و به اصطلاح سفرهای روحانی می شوند.
ادامه مطلب ...
سفر روح
بنام خدا
سفر روح
فرامرز ملاحسین تهرانی
شب ها قبل از آنکه به رختخوابم بروم خیلی شوق دارم که بدانم پس از آنکه به خواب رفتم، به کدامیک از طبقات عالم رویا سفر خواهم کرد. به کجا خواهم رفت و از کدامیک از جهانهای روحی قرار است بازدید کنم. اما از سوی دیگر دلواپسم که نکند آنچه را که می بینم نتوانم بعد از برخاستن به یادآورم و همه را فراموش کنم.
همه ما بیشتر وقایعی که در رویاهایمان تجربه می کنیم را پس از بیداری فراموش کرده و یا فقط بخش کوچکی از آن را به یاد می آوریم. تمام سعی و تلاش یک پژوهنده و جستجوگر در وادی عالم روح، این است که ازطریق رویاهایش به عالم غیب سفر کرده و از این رهگذر به تجربیات معنوی خویش بیافزاید.
روح ذاتا و به خودی خود، هیچ سنخیتی با جسم فیزیکی که در آن محبوس گشته است ندارد. بهتر است اینطور بگوییم که وسعت آگاهی و توانایی های روح بشر خیلی معظم تر و والاتر از آن است که حتی برای ثانیه ای در قغس تن زندانی گردد، بنابراین روح و تن پوش در هر زمانی مترصد فرصت هستند تا از این قفس مادی بگریزند و خلاصی یابند. درواقع آنچه که روح را پایبند جسم نموده، تقدیر و حکمت الهی است که روح را به اجبار در مامن جسم نشانده و تا زمان انتقال به جهانی دیگر، روح موظف است به این تقدیر گردن نهد.
اما همانگونه که جسم برای ادامه حیات به خوراک و آب و هوا نیازمند است، روح نیز برای ادامه بقا محتاج کسب انرژی از عالم غیب است و این فرصت زمانی دست می دهد که روح در هنگامی که جسم در خواب و یا حالتی مثل خلسه و بی خبری است، از آن فاصله گرفته و موقتا از آن جدا گردد. درست مثل زمان مرگ با این تفاوت که پس از وقوع مرگ، روح برای همیشه ارتباطش را با جسم قطع می نماید، اما پس از خاتمه خواب و بیدار شدن، روح مجددا به جسم بازمی گردد. اینک کمی بیشتر به جزییات بپردازیم.
ادامه مطلب ...
سفر روح
سفر روح
کمال الماسی
با یک دیدگاه واقع بینانه درمی یابیم که سفر روح تنها به معنای فرافکنی یا ماوراءالطبیعه نیست. سفر روح میزان ارتعاشات آگاهی فردی است که ما می توانیم از طریق آن، میزان دانائی و توان درونی خود را بالا ببریم، متأسفانه هندوها و لاماهای تبتی معنی اصلی سفر روح را به موضوعات سایپولوژی سوق داده اند و افرادی چون لوبسانگ رامپا و سایر شخصیت های دیگر به موضوعات فراطبیعی آن اهمیت زیادی داده اند که این خارج از منطق و قوه عقل سلیم است زیرا سفر روح به شیوه های فرافکنی نمی تواند بازتاب معنی اصلی آن باشد. به طور مثال تمرکز نمودن، انسجام فکر و جهت دادن آن به درون می تواند نوعی سفر روح سالم باشد که قادر است هم امنیت روانی و آسایش ذهنی فرد را تضمین کند هم توانائی او را بالا ببرد.