معاشرت در جهان سوم روحی

معاشرت در  جهان سوم روحی

استاد حسن رهبرزاده

اکثر روش ها و قوانین و مقررات زندگی در جهان سوم , با زندگی زمینی افراد بشر اختلاف چندانی ندارد. تفاوت عمده آن درک و فهم و شناخت های متفاوت روحی , نسبت به کره خاکی است.جهت شرح چگونگی و شناخت معاشرت های روحی , لازم است قبلا و به طور مختصر درباره نحوه معاشرت افراد زنده مطالبی ارائه گردد , چون همگان در طول زندگی نسبت به آن شناخت کاملی دارند و در اینصورت بهتر می توانند حقایق معاشرت های روحی را در عوالم ارواح دریابند.

ارواحی که به طبقه نهم بهشت فرستاده می شوند , وضع تکامل عقلی و روحی آنها به حد نصاب معین خلقت رسیده است و در آنجا خود را آماده پذیرش فرکانس امواج جهان چهارم روحی می کنند تا در زمان معین که از سوی خالق کائنات تعیین خواهد شد , جهت تکامل جدید و رسیدن به ابدیت , به جهان چهارم منتقل گردند .ارواحی که خود را به جهان چهارم می رسانند , اولین مسیر تکامل روحی را پشت سر گذاشته و دارای روحی مترقی شده اند . از این جهان به بعد ارواح دارای سیر تکاملی جدیدی خواهند شد که با حالت تکاملی قبلی تفاوت بسیاری دارد , زیرا که ارواح از این جهان به بعد نیازی به طبقه بندی روحی ندارند و بنا به قوانین فطرت روحی , زمان معینی را باید در جهان های مختلف بگذرانند تا بتدریج تبدیل به انرژی شوند و در نهایت جذب جهان هفتم روحی گردند.))در مطالب قبلی گفته شد که تمام عناصر عالم از گروهی از امواج تشکیل یافته اند که موج هر کدام از آن عناصر دارای دامنه , سرعت , فرکانس و سایر مشخصات موجی متفاوتی , نسبت به یکدیگر هستند. افراد بشر هم که از تراکم عناصر مختلفی به وجود آمده اند , هرکدام متناسب عناصر ( فیزیکی و اثیری ) تشکیل دهنده , دارای مجموع بخصوصی هستند.

گاه دو فرد که خصوصیات مجموعه امواجشان نزدیک به هم است , به یکدیگر می رسند و در این موقع است که امواج همجنس , یکدیگر را به سوی هم جذب می کنند و در نتیجه کشش های روحی ایجاد می شود. آن افرادی که خصوصیات مجموعه امواجشان اختلاف زیادتری نسبت به هم داشته باشد , به همان نسبت از همدیگر گریزان خواهند شد . افرادی که از خصوصیات روحی بالاتری برخوردارند , بهتر می توانند اشخاصی را که دارای خصوصیات روحی پائین تری هستند را تحمل کنند و با آنها مدارا نمایند , زیرا امراج با دامنه وسیع و فرکانس و سرعت زیاد , خصوصیات امواج کوتاهتر و کم سرعت تر را در خود دارند و به مراتب سهل تر می توانند حالت های روحی آنها را بپذیرند , ولی امواجی که دارای دامنه موجی کوتاه و سرعتی کم هستند , قابلیت پذیرش و درک امواج افراد با دامنه و سرعت بالاتر را ندارند.معشرت های روحی در عوالم بالا نیز از چنین قوانینی پیروی می کنند , یعنی در هر طبقه ارواحی قرار دارند که نسبت ضرائب سرعت و دامنه های موجی آنها به یکدیگر نزدیک تر است و در طبقات روحی نیز ارواح به نسبت همین قدرت ها تقسیم بندی می شوند , لذا از تجمع آنها , مراکز بخصوصی به وجود می آیند که ساکنان آنها در نمام زمان اقامت در آن , زندگی مشترک و مسالمت آمیزی را با همدیگر ادامه می دهند و بین آنها اختلاف عقایدی وجود ندارد.
در عوالم روحی , تمام وابستگی های سببی یا نسبی بشر از بین می رود و بستگان و خویشان دخالتی در زندگانی همدیگر ندارند و پس از مرگ هیچ دلیلی وجود ندارد که روح پدر و مادر , زن و شوهر , فرزندان و برادر و خواهر , همه در یک عشیره روحی و یا در یک طبقه روحی باشند . ارواحی که به یک طبقه اعزام می شوند , تماما با یکدیگر معاشرت ندارند , بلکه بصورت عشیره های مختلف و جدا از هم زندگی می کنند . این عشیره ها را از جهتی می توان درجه بندی های داخل طبقات دانست . بدین معنی که اگر فرض کنیم , برای رسیدن به هر طبقه یکصد امتیاز لازم است , ارواحی که باید به طبقات ششم بهشت وارد شوند , باید ارواحی باشند که دارای 501 تا 600 امتیاز تکاملی هستند , در این طبقه تمام ارواحی که 501 امتیاز مثبت تکاملی دارند دارای فرکانس های موجی نزدیک بهم نیز خواهند بود . این ارواح در منطقه یا شهری از طبقه ششم گرد هم جمع می شوند و تشکیل یک عشیره روحی را می دهند و اکثر معاشرت های اجتماعی این گروه از ارواح , در داخل این عشیره خواهد بود و در داخل طبقه ششم , بین ارواحی که 501 امتیاز روحی و ارواحی که 599 امتیاز مثبت تکاملی دارند , تفاوت و تجانس روحی زیادی است , لذا قابلیت کشش و جذب هم , بین آنها کم است و هرگاه روحی امتیاز بیشتری بدست آورد , قادر می شود در عشیره بالاتری قرار گیرد.
ارواحی که در یک عشیره زندگی می کنند , بسهولت می توانند از خصوصیات و عواطف درونی یکدیگر باخبر شوند و از سیمای ظاهری , باطن سایرین را تشخیص دهند , لذا ارواح هرگز در صدد فریب دادن یکدیگر بر نمی آیند , چون اولا , این ارواح به فکر تکامل روح خود هستند .ثانیا از ذات درون یکدیگر باخبرند و نمی توانند در حالی که باطنی بد و شریر دارند , ظاهر خود را به سایر ارواح , مهربان نشان بدهند.بی آزاری و محبت کردن , یکی از بزرگترین قوانین رفتاری عالم روحی است . ارواح در عشیره های خود نه تنها آزاری به دیگران نمی رسانند , بلکه در صدد هستند که در حد مقدورات خود بتوانند نسبت به سایر ارواح و حتی افراد زمینی محبت کنند . چون یکی از اصول کلی کسب امتیاز مثبت تکاملی در عوالم ارواح , محبت کردن و جلب رضایت دیگران است.در عشایر روحی هرگز نفاق , دو دستگی , بدگوئی , غیبت و ... وجود ندارد . وقتی ارواح هر عشیره پس از فراغت از کار , گرد هم جمع می شوند , از فضیلت و خصوصیات طبقات یا جهان های بالاتر گفتگو می کنند و گاهی از خاطرات زمان حیات زمینی و اعمال خوب یا بد خود را یادآوری یا بازگو می کنند . از بعضی خاطرات خوشحال و شاد می شوند و از برخی مکدر و ناراحت می گردند . همکاری و تعاون در ارواح یک عشیره هم از جنبه های قابل ذکر معاشرت های ارواح است . یکی از دلائلی که برخی از ارواح زودتر از دیگران به عشیره یا طبقه بالاتر ارتقاء می یابد , همکاری و تعاون بیشتر آنها نسبت به سایرین است . در عالم روحی هم مانند کره زمین , کمک و یاری ارواح به سایرین , در نیل به مقام بالاتر , بسیار موثر و حائز اهمیت می باشد.از روح دیگری در مورد روابط عشایر روحی سوال شد که آن روح پاسخی بشرح زیر بیان نمود.(( گروهی از ارواح که در عشیره خاصی زندگی می کنند , نسبت به یکدیگر دوستی و محبت و صمیمیت واقعی و فراوانی دارند , به طوری که در زندگی زمینی چنین وابستگی و صفا و حقیقت بینی را ندیده اند , زیرا ابراز محبت و صمیمیت در عوالم روحی , قلبی و بدون ریا است و ارواح از روحی انتخاب و شعور عقلی و درک حقایق حیات روحی , به یکدیگر مهر می ورزند و با هم معاشرت می کنند.در جهان های روحی , ارواح هم عقیده و هم عقل , به مراتب سهل تر می توانند همدیگر را جذب کنند و علاقه ای که در یک مدت زمان کوتاه , در بین افراد عشایر به وجود می آید , به مراتب محکم تر و سالم تر از علایقی است که در بین افراد هم خون , در جهان های خاکی وجود دارد , زیرا علایق افراد بشر , معمولا از روی هوی و هوس و تمایلات نفسانی و امیال و خواست های آنها است و در شرایط مختلف تغییر می پذیرد . حال این علاقه می تواند به ماده و مادیات باشد یا وابستگی های روحی و در نهایت , تمام وابستگی ها و علایق افراد نسل بشر , با فرارسیدن مرگ از بین می روند)).ارواح بر این عقیده هستند که اکثرین قریب به اتفاق معاشرت های زمان مادی حیاتشان تصنعی بوده است . در این باره معاشرت های افراد همخون را هم مستثنی از آن نمی دانند . ( مثلا قهرها و آشتی های پدر و فرزند , برادر و خواهر , زن و شوهر و ... بر سر مسائل مادی و دنیائی ). در واقع می توان گفت که پایه اصلی معاشرت های روحی بر مبنای یگانگی , یکرنگی , محبت و تعاون نهاده شده است, چون ریشه و سرچشمه محبت از ذات خداوند یکتا نشأت و سرچشمه می گیرد و هرکس آن را بهتر و مطلوب تر انجام دهد مسلما از مرحمت و محبت بیشتر الهی نیز برخوردار خواهد گشت . در اینجا زندگی مشترک , بین روح یک زن و مرد , اثر محبت های عشیره ای ,نقش عمده ای دارد و این زن و مردی که تحت نفوذ و کشش محبت جنس مخالف خود قرار می گیرند , تمایل به تاسیس زندگی و یک نوع همزیستی مشترکی پیدا می کنند.وجود محبت در عالم روحی مانند بوی عطر بسیار خوشبوئی است که در همه جا پراکنده است و بدون استثناء و بطور یکنواخت , بر همگان ارزانی می شود.