خاطرات یک روح از جهان اول روحی
فرامرز ملاحسین طهرانی
وقتی مرزهای عالم مادی را گذراندیم، من در معیت ارواح حامی و فرشتگان الهی وارد دنیایی سرد و تاریک شدم که اثری از نور و حرارت و نعمات الهی نبود. به هیچ وجه مقابل خود را نمی دیدیم و با سرعتی زیاد درحال صعود و گذر از آن دنیای تاریک و فاقد جذابیت بودیم. شاید یکی از علل اینکه اطلاعات کمی از جهان اول روحی توسط ارواح در جلسات ارتباط داده میشود، همین عدم جذابیت این دنیای فاقد نور و روشنایی برای ارواح متعالی است که مانع گشت و گذار این ارواح به آن جهان رعب آور می شود. زیرا ارواح متعالی تمایلی به گشت وگذار دراین جهان تاریک نداشته و خیلی سریع از آن گذر کرده و در آن توقفی نمی نمایند.
سوال: آیا شما توقفی هم در جهان اول روحی داشتید؟
جواب: بله، اگرچه این دنیا فاقد جاذبه هایی برای توقف بود، اما برای لحظاتی احساس عدم حرکت و ایست به من دست داد. اما چیزی که بسیار در خود من مشهود بود، احساس ترس و دلهره از فضای آن دنیای تاریک بود. صداهایی از دور و نزدیک ما می آمد که بسیار دردناک و منزجرکننده بود. صدای ناله و ضجه کسانی که از عمق جان و از ته دل گریه و شیون و زاری می کردند. معلوم بود که ناله و شیون آنها نه از ترس و هراس بلکه از پشیمانی و ندامت و تاسف است. ما آنها را نمی دیدیم زیرا بقدری محیط تاریک بود که حتی تا یک متر از فضای روبرویمان مشهود نبود. من فقط سایه هایی از حضور همراهانم را می توانستم در کنار خود تشخیص دهم. آنها مرا دلداری می دادند که از این صداها و ناله ها وحشت زده نشوم، زیرا این همه درد و عذاب و ندبه، نتیجه اعمال غیرانسانی کسانی است که بیشتراز این دنیای اسفل روحی قادر به اوج گرفتن نیستند، پس در این جهان تاریک زمینگیر شده و تا مدتها میبایست دراین مکان و فضای سرد و تاریک و عاری از نعمات الهی اقامت کرده و به گذشته خویش و اعمال و کرداری که در دنیا مرتکب شده اند، بیندیشند و تمام آنچه را که در حق دیگران انجام داده اند و باعث ظلم و ستم بر آنها شده اند را با تمام وجود حس کنند و آن دردهای روحی و روانی و جسمانی را تجربه نمایند تا گناهانشان رفته رفته پاک شده و بسوزد و از این طریق است که این ارواح گنه کار میتوانند از عمق به سطح این جهان تاریک صعود کرده و عاقبت از آن خارج شوند.
سوال: آیا سعی نمی کردید که با ارواحی که در حال عذاب کشیدن در آن محیط هستند، ارتباط برقرار کنید؟
جواب: من روحی خام و تازه سفر کرده بودم، اما سایر ارواح متعالی هم سعی در انجام چنین کاری نمیکردند. زیرا ارواح جهنمی می بایست خود به آن درجه از شعور و آگاهی و تجربه برسند که واقعا از اعمال و کردار گذشته شان پشیمان شوند. اما صدای برخی از ارواح متعالی را می توانستم بشنوم که معلوم بود از جهان های روحی عالی به این مکان آمده اند. از لحن برخی از آن صداها می شد فهمید که آن ارواح جزو ساکنان بهشت و دنیاهای پر از نعمت و سعادت هستند، اما قصدشان را نمی دانستم، شاید برای نصیحت دادن به ارواح گنه کار آمده بودند، شاید هم فقط برای سرکشی از این دنیا بود و شاید هم برای امر دیگری بوده باشد که من متوجه این موضوع نشدم. فقط تنها چیزی که آرزویش را داشتم این بود که از آن جهان روحی وحشتناک که از هر کجای آن صدای ناله و گریه و تاسف خوردن می آمد، خارج شویم. پس ناگهان اوج گرفتیم، ولی به قدری آن دنیای تاریک پهناور بود که گویی قرار نبود به انتهای آن برسیم. هرچه می رفتیم باز هم به سطح آن نمی رسیدیم و چیزی از آن همه تاریکی و سرما کم نمی شد. من فکر می کردم که ارواح گنه کاری که قرار است روزی به سطح این دنیا رسیده و از آن خارج شوند، چه مدت طولانی را می بایست سر کنند، تا بتوانند از این دنیای تاریک خارج شوند. الله اعلم.
سوال: اگر بخواهید بزرگی جهان اول روحی را با دنیای فیزیکی خودمان مقایسه کنید، چه مقدار آن را تخمین می زنید؟
جواب: من این طور استنباط می کنم که بزرگی و پهناوری جهان اول روحی، سه الی چهار برابر دنیای مادی ماست!
سوال: آیا درهیچ کجای این دنیای بسیار پهناور واقعا اثری از نور و گرما نیست؟
جواب: نه. حتی به اندازه یک سر سوزن.
سوال: پس می توان نتیجه گرفت آتش سوزان نقل شده از این دنیای اسفل، از درون خود جهنمیان سرچشمه میگیرد؟
کتاب الکترونیکی
اثر: فرامرز ملاحسین طهرانی
اشعار کتاب: ف.م.طهرانی (ناجی)
236 صفحه
قیمت: 20000 تومان