مثنوی ارواح
یا رب از من کم مکن الطاف دوست ----- مثنوی روح من از آن اوست
مثنوی ارواح
یا رب از من کم مکن الطاف دوست ----- مثنوی روح من از آن اوستعذاب در جهانهای روحی
بنام خدا
عذاب در جهان های روحی
فرامرز ملاحسین تهرانی
عذاب در جهانهای روحی بی شباهت به عذاب و شکنجه های دنیایی نیست. چه تفاوتی می کند ناراحتی و درد کشیدن در دنیا یا آخرت و طعم لذت و شادی و خوشبختی را چشیدن در دنیا و آخرت می تواند بسیار شبیه به هم باشد. درواقع آن چیزی که قابل درک و فهم است روح همان را بر اثر کردار و اعمال گذشته خود به خود بازمی گرداند، حال ممکن است این بازگشت در همان زندگی دنیایی اش باشد و یا در زندگی پس از مرگ دچار مصیبت و عذاب حاصل از اعمال گذشته خود بشود.
روح می بایست پالایش شود تا به اصل و کنه پاک خود دست یابد. روح ماهیتا پاک و عاری از ناخالصی هایی است که به مرور زمان و بر اثر مجانست با دنیاهای مادی بدان آلوده می گردد، پس عذابهای الهی همه به این خاطر است که روح خالص شده و به اصل و کنه خود که ذات باریتعالی است بازگردد. اما چگونگی عذاب کشیدن ارواح گهنکاران در جهانهای روحی پست مثل جهنم به این صورت است که آنها از نعمات و الطاف و مهربانیهای خداوند متعال برای مدتی معین که شاید به هزاران سال هم به درازا بکشد، محروم می گردند. این عدم برخورداری از نعمات الهی خود بدترین و سخت ترین شکنجه ای است که ارواح کنهگاران به آن مبتلا هستند. درحال حاضر نیز این جهانهای پستی مثل جهنم که گنهکاران در آنجا به سر می برند، وجود دارد و بعضا در جلسات ارتباط با ارواح برخی از این ارواح تحت شرایطی ویژه حضور می یابند و از شرایط سخت و زندگانی توام با درد و عذاب خود برای عبرت سایرین اطلاعات جامعی می دهند.
فلسفه و علت وجودی جهنم و جهانهای روحی پستی مثل جهنم، نه برای آن است که صرفا عده ای از ارواح گنهکار را برای خنک شدن دل مظلومان شکنجه دهند و به این صورت تلافی اعمال بدشان را ببینند، بلکه تمام فلسفه وجود چنین طبقات روحی پستی در عالم، آگاه کردن آن دسته از ارواحی است که ندانستند چگونه از ظرفیت های خدادادی که در اختیارشان بوده، بهره مند گشته و همچون انسانهای صالح و سالم و مومن زندگی خوبی داشته باشند. در مکانهایی همچون جهنم، ارواح فرصت بسیار و فراوانی برای تفکر درباب زندگی گذشته خویش به دست می آورند و باید به پروردگار و خویشتن خویش پاسخ دهند که چرا از میان اعمال خوب و بد و قوه اختیاری که داشتند، بیشتر به سوی اعمال بد رغبت داشته و کشیده شده اند.
ارواح جهنمی در لحظه لحظه حضورشان در جهنم، لحظه لحظه دقایقی که در دنیا زیست نموده اند را می بایست به یاد آورده و تمامی اعمال و کردارشان را جزء به جزء مورد بازبینی قرار دهند. اگر ظلم و جوری به کسی کرده اند، آن را با تمام وجود درک کرده و بی نهایت نسبت به آن اعمال پشیمان و نادم می گردند. هرچه این یادآوریها ادامه داشته باشد، ارواح جهنمی به آگاهی بیشتری نسبت به ذات خود به عنوان یک روح الهی دست می یابند و اینکه می بایست چگونه زندگی می کرده اند که از آن غفلت ورزیده و راهی برخلاف صواب را برگزیده اند.
از دیگر اتفاقاتی که برای ارواح گهنکار در جهنم بارها تکرار می گردد، برخورد با ارواح مومنین است که البته این گونه ملاقات ها بنابه خواسته ارواح مومنین است، برخی اوقات ارواح بهشتی به منظور بازدید از محیط و فضای نامانوس جهنم به این جهان روحی سر می زنند و شاهد دردها و تالمات و ناله های ارواحی می شوند که سخت پشیمان و نادم هستند. شنیده شده گاهی اوقات ارواح جهنمی مورد تمسخر ارواح بهشتی قرار می گیرند، که البته این مورد کمتر اتفاق می افتد و معمولا به قدری اوضاع گهنکاران در جهنم وخیم است که حتی ارواح بازدیدکننده مومنین از مصایب آنها غمگین و ناراحت می گردند و از خداوند برای آنها طلب بخشش می نمایند.
از دیگر وقایعی که موجب آزار جهنمیان می گردد، مربوط به آن دسته از ارواحی است که در زمان حیات دارای خدم و حشم و دستگاه و نوچه های تملق گو در پیرامون خود بودند، اما اکنون که در محیط تاریک و سرد جهنم آن هم بدون هیچگونه امکاناتی به سر می برند، دیگر هیچکدام از آن دوستان و خدم و حشم و فرزندان و همسران را در کنار خویش نمی بینند، و در این لحظات است که این دسته از ارواح سخت به حال و روز خود می نالند و از سالهایی که در دنیا مشغول پر کردن جیب متملقان و چاپلوسان بودند، به خویش لعنت می فرستند. تمام عذابهایی که جهنمیان به آن گرفتار می شوند همگی بازتاب اعمال و کردارشان در دنیا می باشد، و آن سوزش و دردی که به آن دچارند برخاسته از درون خود آنان است.
هرچه گهنکاران به آگاهی بیشتری درمورد زندگی گذشته شان نایل آیند، و نسبت به رفع خاطرات بدی که از خود به جا گذاشته اند با لمس عینی دردها و آلام مربوط به این خاطرات،موفق باشند، حرکت از قعر به سطح آن جهان روحی تاریک و سرد یعنی جهنم را باعث می گردند تا زمانی که به طور کامل به سطح و بالای این جهان پست رسیده و آن وقت با عفو پروردگار متعال مواجه می گردند که ممکن است رسیدن به این درجه صدها و هزاران سال طول بکشد.
درود بر شما
اگر در دنیا باعث ازار جسمی کسی شده ایم و طلب حلالیت به هر دلیلی مقدور نباشد ایا میتوان با دادن صدقه از طرف آن شخص و خواندن قران و هدیه ثواب قرائت به او و توبه به درگاه خداوند از عذاب اخروی رهایی یافت؟ و ایا دچار شدن به بیماری های سخت و تحمل رنج عوارض آن را ممکن است خداوند به منزله کفاره گناهان در همین دنیا قرار دهد و در اخرت عذاب نشویم؟
سلام. همه این موارد ممکن است.