مثنوی ارواح
یا رب از من کم مکن الطاف دوست ----- مثنوی روح من از آن اوست
مثنوی ارواح
یا رب از من کم مکن الطاف دوست ----- مثنوی روح من از آن اوستچگونه قدرت مدیومی خود را افزایش دهیم - قسمت د وم
(2)
چگونه قدرت مدیومی خویش را افزایش دهیم
روح چیست
فرامرز ملاحسین تهرانی
روح عنصری است الهی که هیچکس جز خداوند متعال به کنه و ماهیت آن آشنایی ندارد. فقط ما می توانیم با دانش ناقص و الفاظی که با آن سروکار داریم و بر پایه معرفت و آگاهی خویش تعریف هایی از آن ارایه دهیم. من خود روح را عنصر و انرژی خالص و ناب الهی و دارای شعور و جزیی از روح اعظم کاینات می دانم. یعنی اینکه ما جزیی از روح الهی هستیم که از آن اقیانوس نامحدود و لایتنهایی الهی جدا گشته و به سوی جهان های تحتانی جهت به حرکت درآوردن چرخه هستی و شعور و آکاهی بخشی به ذره ذره آفرینش بنابر رسالتی که بر دوش مان است سفر را آغاز کرده ایم و درنهایت به همان دریای پاک و باشعور الهی بازخواهیم گشت. (انالله و اناالیه راجعون).
پس هر کدام از ما فی نفسه ذره ای از ذات الهی هستیم و تمام خصوصیات و عناصری که در ذات باریتعالی هست در ما نیز وجود دارد. مثالی می آورم تا بیشتر آگاه گردید. شما به مغازه عطرفروشی می روید شیشه های بزرگ عطر را می بینید. فروشنده برای آنکه شما را از عطر و بوی آن عطرها آشنا سازد به قدر قطره ای از آن عطرها را به بخش کوچکی از دست شما می مالد و شما با بوییدن آن به تمام حقیقت بوی آن شیشه های عطر آشنا می گردید. یعنی تمام آن عناصر و خصوصیات شیمیایی که در آن شیشه بزرگ عطر هست در این یک قطره هم موجود است و یا فنجانی از آب دریا نیز تمام عناصر و املاح آن دریای عظیم را در درونش دارد. با این دو مثال می توانیم به این نتیجه برسیم هر آنچه در ذات باریتعالی هست در ما نیز وجود دارد. قدرت و آگاهی و عشق و محبت و سایر خصایص عالی الهی در همه ما انسانها مستتر است و اگر ما به توانایی ها و قدرتهای روحی و روانی خویش آگاهی داشته باشیم به سادگی قادر بود به با برتری روحی خود به طبیعت پیرامونی خویش تاثیرات عمیقی بگذاریم. ارواح به علت درگیری با ماده با امواج ثقیلی که دارند تا زمانی که در حبس این تن هستند قادر به درک اشارات و الهامات الهی نیستند مگر اینکه با تربیت و توجه نفس و روح به درجات عالی معنوی دست یابند آن وقت است که قادر خواهند بود نادیدنی ها و ناشنیدنی های محیط پیرامون و یا حتی فواصل بسیار دور از خود را درک نمایند.انسان با برخورداری از جسم و جان موظف به تامین حیات برای این دو بعد از خویشتن است. تامین انرژی برای جسم مادی ازطریق غذا و آشامیدنی میسر می گردد اما روح برای تامین انرژی نیز نیاز به غذا دارد که غذای روح برای کسب انرژی در زمان خواب ممکن می گردد. روح به علت تعلق به دنیای لطیف غیرمادی الهی پس از خوابیدن، از جسم جدا شده و به کسب انرژی از دنیای اثیری روح می پردازد. درواقع به علت آنکه روح هیچگونه سنخیتی با ماده ندارد، منتظر لحظه ای میماند که جسم به علت خستگی و بی خبری قفل این قفس را به روی او باز کند. در این لحظه است که روح بدون هیچگونه معطلی از جسم جدا می شود و از امواج الهی که به وفور در فضا انباشته است انرژی کسب می کند. اما آن چیزی که باعث می شود روح پس از بیداری به سوی محبس خویش یعنی جسم بازگردد، رشته های نامریی است که از روح به نقاط مختلف جسم لحیم گشته است. این رشته ها ارتجاعی بوده و تا میلیون و حتی میلیاردها سال نوری هم کشیده می گردد. بطوری که روح در زمان خواب قادر است حتی به جهانهای روحی مثل بهشت سفر کند اما بلافاصله پس از کوچکترین ارتعاش و تلنگری با سرعتی بی نهایت زیاد به جسم بازمی گردد که غیرقابل تصور است. اما آیا روح انسان به هنگام خواب فقط به کسب انرژی می پردازد یا اتفاقات دیگری هم برایش می افتد. بقیه این بحث را در مقاله بعدی پی می گیریم.
