مثنوی ارواح
یا رب از من کم مکن الطاف دوست ----- مثنوی روح من از آن اوست
مثنوی ارواح
یا رب از من کم مکن الطاف دوست ----- مثنوی روح من از آن اوستمدیوم یا بسیط
مدیوم یا بسیط
مدیوم یا (بسیط): مدیوم یعنی فردی که واسطه بین انرژی و قدرت ارواح با افراد زنده باشد و در شکل گرفتن جلسات روحی مدیوم نقش بسیار مهمی را ایفا می‌نماید. زیرا بدون وجود بسیط در جلسات ارتباط مناسبی بخصوص ازنظر تحرکی یا تجسدی برقرار نخواهد شد. ولی در بسیاری از تماس‌ها نیازی به مدیوم نیست و خود هادی این عمل را انجام می‌دهد. عامل‌های مختلف جهت اجرای برنامه‌های روحی خویش هر یک چندین مدیوم دارند که از وجود آنها در تماس‌های خاصی استفاده می‌نمایند چون هر مدیوم دارای استعداد و توانایی‌های مخصوص به خود است که دیگری آن قدرت را ندارد. زیرا هرکدام از آنها می‌توانند پدیده‌های جداگانه‌ای را بوجود آورند.
1- مدیوم الهامی 2- مدیومهای شنوا 3- مدیوم بینا 4- مدیوم گویا 5- مدیوم در خواب و رویا 6- مدیوم کتابت 7- مدیوم تحرکی 8- مدیوم تجسدی 9- مدیوم حلولی
هر یک از این گروه‌ها دارای قدرت و حالت خاصی نسبت به خود هستند و ممکن است برخی از افراد دارای چندین حالت از قدرت مدیومهای فوق را داشته باشند.
2- قسمتی از حالت‌های مشترک روحی: هر فرد دارای قدرت و حالت روحی مربوط به خود است. ولی برخی از این حالت‌ها در تمامی افراد به صورت همگانی و مشترک می باشند که آنها عبارتند از:
1 – قدرت مدیومی: این نیرو به نسبت‌های مختلف در کلیه افراد وجود دارد و دارای انواع گوناگونی می‌باشد و کسی را در جهان نمی‌توان یافت که قدرت مدیومی نداشته باشد.
2- خواب و خواب دیدن: این حالت نیز در تمام افراد وجود دارد و کسی را نمی‌توان یافت که احتیاج به خوابیدن نداشته باشد زیر دلیل عمده خواب کسب انرژی و سیاله‌های حیات از خلقت است و روح در زمان خواب قادر است به مراکز بخصوصی در عوالم روحی مراجعه کند و انرژی لازم را کسب نماید. چنانچه افراد در این زمینه دانش روحی کافی داشته باشند آنگاه در زمان خواب می‌توانند استفاده‌های مختلفی از قدرت‌های روحی خویش بنمایند. مانند خواب درمانی، نزدیک کردن دو ضمیر به یکدیگر، انجام سیر و سفرهای روح در زمان خواب بنا به میل شخص، تقویت سیالات حیاتی، افزودن قدرت‌های مدیومی و بسیاری از اعمال دیگر که در زمان خواب می‌توان آنها را انجام داد.
3- چنانچه امکان خوابیدن در زندگی از کسی سلب شود به تدریج قدرت سیالات روحی او رو به تحلیل می‌روند و شخص حال ضعیف پیدا می‌کند و کسانی که در یک زمان معین از شبانه‌روز را نمی‌خوابند آنها یقینا از کسب انرژی‌های لحظه‌ای در زمان بیداری خود استفاده می‌نمایند و بهرصورت سیالات حیات را برای ادامه زندگی در تمام شبانه‌روز به صورت لحظه‌ای کسب می‌نمایند.
4- هر روحی که به کره خاکی می‌آید در اوایل وابستگی چندانی به جسم و ماده ندارد ولی بتدریج دلبستگی آن به حیات ماده بیشتر می‌شود. بطوری‌که اکثریت قریب به اتفاق افراد در زمان حیات خویش فقط مسیرهای مادی و ماده‌پرستی را می‌پیمایند.
5- از زمانی که روح به نطفه دمیده می‌شود و ادامه شخصیت تکاملی قبلی را تن‌پوش در این جسم بوجود می‌آورد نوزاد به تدریج کامل می‌گردد و معمولا تا سن 7 سالگی تمام واحدهای روحی درکالبد وی جای می‌گیرد.
6- هر فردی در زمان تولد دارای سیالات خاص و مربوط به خود می‌باشد که ارتباط مستقیم به ذات وی دارد. به همین دلیل هم عده‌ای زن یا مرد ضعیف یا قوی و گروهی بیمار و عده‌ای علیل و غیره متولد می‌شوند و اغلب تا پایان عمر با همان ادامه سیالات تکامل گذشته خود زندگی می‌کنند.
7- در هر تولدی افراد از سیالات تکمیلی حیات قبلی روح خود استفاده می‌کنند و هیچ فردی در جهان وجود ندارد که امتیازی کمتر از تولد قبلی خویش داشته باشد. فرضاً اگر فردی در تولد قبل دارای 30 امتیاز از100 امتیاز خلقت خود بوده است در تولد بعدی یعنی زندگی فعلی این امتیاز قطعاً از 30 بیشتر است و در اصل می‌توان چنین گفت که تکامل هرگز به عقب برنمی‌گردد یا توقفی ندارد ضمن اینکه ممکن است روح فردی در عالم‌های روحی بتواند امتیازات خود را افزایش دهد ولی این برتری هرگز از امتیازات قبلی کمتر نخواهد شد بلکه به آن افزوده می‌گردد.
سلام و ارزوی قبولی طاعات و عبادات شما، با توجه به قسمت اخر مطلب، ینی شما تناسخ رو تایید میکنید؟
ینی هر کدوم از ماها یک زندگی یا چند زندگی قبلی داشتیم؟
میشه در این مورد بیشتر توضیح بدید؟
اگه ماها چند زندگی قبلی رو گذرانده باشیم؟ پس این که بعد از مرگ روح به عالم ارواح میره و ... رو میشه توضیح بدین؟
با سلام و همچنین قبولی طاعات شما.
سوال شما را در مقاله ای انشالله پاسخ خواهم داد.