بنام خدا
نگرانی ارواح پس از مرگ
فرامرز ملاحسین تهرانی
اکثر ارواح در لحظه انتقالشان از این دنیا به دنیای ارواح دچار نگرانی هایی با شدت و ضعف می شوند. البته نوع و جنس این نگرانی ها در نزد ارواح متفاوت است. مثلا نگرانی که افراد مومن بدان دچار می شوند دارای خصوصیاتی متفاوت از نگرانی ارواح گنه کار و یا ناآگاه می باشد. این نگرانی ها همگی بیشتر بخاطر این است که آنها یا از اتفاق و رویدادی که در شرف تکوین است دچار حیرت و نگرانی شده اند و یا اینکه اگرچه برای چنین پیشامدی از قبل خود را آماده کرده بودند اما از آنجاکه تجربه ای بکر برای آنان است، حالا منتظرند ببینند که آیا وعده هایی که از طریق آموزه های دینی و مذهبی در طول دوران حیات ازسوی کتابهای مقدس داده شده بود، محقق خواهد شد و اگر خواهد شد چگونه و از چه طریقی این مهم اتفاق خواهد افتاد و اصلا آیا اعمال و کردار آنها مورد قبول درگاه احدیت قرار گرفته است یا خیر!
بهرحال تمام انسانها با همان عقاید و اعتقادات و برداشتهای ذهنی خویش نسبت به مرگ و جهان پس از مرگ که برخاسته از آموزه های معنوی و دینی در دنیا بوده است، برانگیخته می شوند. یعنی اینکه هیچ کسی بلافاصله بعد از مرگ به شخصی دانشمند و یا روحی همه چیز دان مبدل نمی شود، بلکه درست همان آدمی است که تا چند لحظه قبل زنده بوده و می اندیشیده و فکر میکرده و حرف می زده است.
اما ارواح گهنکار و ستمکار از لحظه وقوع مرگشان علاوه بر حیرت و سرگردانی از اتفاق به وقوع پیوسته، عذاب روحی اشان آغاز می شود. در آن لحظه است که می فهمند دنیای پس از مرگ حقیقت داشته، پس لاجرم به یکایک اعمال و رفتار آنها در طول مدتی که در دنیا بوده اند، رسیدگی خواهد شد. آنها دچار تشویش و نگرانی زیادی خواهند شد زیرا هیچ توشه و محصول به دردبخوری که بتوانند با آن خریدار بخشی از الطاف پروردگار عالمیان باشد را به همراه نیاورده و دستشان در این زمینه بسیار خالی است. از دیگر نگرانی های اکثر ارواح که شامل ارواح مردمان درستکار هم می شود، نگرانی از وضعیت ماترک خویش در دنیاست. یعنی مال و همسر و فرزندان و کارهای نیمه تمامی که آنها در طول حیات نتوانستند به آنها رسیدگی نمایند، موجبات تشویش و دغدغه ذهنی آنان میگردد. به همین جهت بهتر است که انسان در اولین فرصت نسبت به رفع و رجوع امور زندگی خویش وصیت نماید تا پس از مرگ این مهم به یکی از دغدغه های وی تبدیل نگردد.
معمولا ارواح و فرشتگان قبض روح نسبت به نگرانی های شخص درحال احتضار باخبرند و آنها را در حین قبض جان دلداری می دهند. رسولان و ارواح قبض جان بسیار مهربان و وارسته می باشند و هرگز در حین زایمان روحی، باعث ترس و دلهره وی نمی شوند. معمولا خداوند به همراه فرشتگان مرگ ارواح نزدیکان شخصی که در حال احتضار است را به نزد وی می فرستد. مثلا اگر مردی سالها پیش همسر، فرزند و یا پدر و مادر و برادر و خواهرش فوت شده باشد، در هنگام قبض جان آنها را نیز همراه با رسولان مرگ می بیند. این بدین خاطر است که باعث شود تا شخص محتضر دچار دلهره قبض جان نشود و دلگرم و حتی شادمان گردد.
نگرانی همه اشخاص در هنگام قبض جان امری عادی و طبیعی است، به همین خاطر هیچ حرجی بر آنها وارد نیست. حتی اولیاالله هم با آنکه می دانند چه سرنوشت مبارک و میمونی در انتظارشان است، اذعان می دارند که به هنگام قبض روح، دچار حالاتی شبیه به نگرانی شده اند. اما پس از مشاهده واقعیات پشت پرده و حضور و ظهور رسولان و فرشتگان مرگ از نورو امواج خیره کننده و لطیف ارواح و شمیم گلهای بهشتی که در پیرامون بستر مرگشان در فضا منتشر شده بود، سرمست و مدهوش گشته اند. رسولان و فرشتگان قبض روح، همگی جزو ارواح پاک و مترقی هستند که با حضورشان برای امر خطیر قبض جان درواقع قدم رنجه فرموده و چشم جان شخص محتضر را به نور سیمای خویش منور می سازند. آنها پیام آور و بشارت دهنده آزادی و رهایی از قیدوبند دنیای تاریک مادی برای روح از قفس آزاده شده ای هستند که تا چند لحظه پیش در جسم هیولایی خود دربند بود. رسولان و فرشتگان مرگ ماموران برجسته الهی هستند که پیامبران و اولیای الهی سالها در مناجات و دعاهایشان به شوق روزی که با آنها ملاقات نمایند، لحظه شماری می کردند و این است فرجام تمامی ارواحی که بالاخره روزی به فرمان الهی پاداش سالها صبر و بردباری خود را در قفس تنگ دنیای مادی دریافت کرده و برای چنین لحظه فرخنده ای خویش را مهیا می کنند.
با سلام و تشکر از مطالبتون.چندی قبل پدرم به دیار حق شتافتند در خواب میدیم که بسیار غمگین در گوشه ا ی از خانه نشستن و به من میگن خیلی زود اتفاق افتاد بنظر شما منظورشون همان اتفاق مرگشون بوده و ازاینکه از دنیا رفتند ناراحتند یا نگران بازماندگانند.ذهنم خیلی درگیر این خواب شده.ممنونم.
با سلام
ضمن طلب شادی و مغفرت برای روح پرفتوح پدر بزرگوارتان . به عرض میرسانم که درست است منظور پدرتان همین عمر کوتاه دنیایی میباشد که در مقیاس با عمر لایزال و جاودانه ارواح در تمامی ادوار حیاتشان در جهانهای روحی بسیار ناچیز و کوتاه است. و درمورد ناراحتی و دلتنگی ایشان هم به عرض میرسانم که خب به علت وابستگی و دلبستگی ارواح به تعلقات مادی و معنوی که در دنیا داشته اند، در ابتدای مرگشان تا مدتها دچار این حالات میشوند و طبیعی هم هست که با گذشت زمان و فراموشی خاطرات دنیایی و دل بریدن از آنها به سکینه و آرامش دست می یابند.
موفق باشید.